niedziela, 8 lipca 2018

Kadry ludzkiej egzystencji...


Najnowsza książka J. L. Wiśniewskiego to zbiór kilkunastu esejów. Autor we właściwym dla swojej twórczości subtelnym stylu porusza wiele często kontrowersyjnych tematów, takich jak np. odmienna orientacja seksualna, czy bycie odpowiedzialnym za wykonywanie kary śmierci.

Książka, mimo, iż niewielka objętościowo swoją zawartością z całą pewnością skłania do refleksji i pochylenia się nad kwestiami, w które zwykle nie lubimy się zagłębiać z różnych powodów.

J.L. Wiśniewski z ogromną wnikliwością wsłuchuje się w opowieści snute przez bohaterów poszczególnych tekstów. Nie ocenia on jednak swoich interlokutorów, ani nie osądza wyborów, jakich dokonali. W sposób niezwykle subtelny ukazuje jedynie, z czym zmagają się na tle wydarzeń i sytuacji, w jakich się znajdują.

W „Spowiedzi niedokończonej” opisana została cała gama ludzkich emocji, a także różnorodne, niestety nie zawsze pozytywne, przewartościowania dokonujące się we współczesnym, mocno zdominowanym przez rozwój szeroko pojętej technologii świecie. Bohaterowie tego zbioru są z jednej strony pełni nostalgii, z drugiej zaś buntu na to, co ich otacza…

Zbiór ten jest subtelnym wsłuchaniem się autora w różnorodne głosy jednostek ludzkich. Lekturą, na którą każdy czytelnik powinien spojrzeć przez własny pryzmat, do czego oczywiście Was zachęcam.

Publikacja ta jest według mnie także obrazem ludzkiego zagubienia oraz wewnętrznej niepewności jednostki w dzisiejszym zapędzonym, właściwie nie wiadomo dokąd, świecie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz