W
ostatnich dniach na rynku wydawniczym pojawiła się ósma już odsłona Serii na
faktach ukazującej się pod szyldem Wydawnictwa Od deski do deski. Książka nosi
tytuł „Równonoc”, a jej autorką jest Anna Fryczkowska. Autorka opiera się na
sprawie tajemniczych zaginięć czterech nastoletnich chłopców, które miały
miejsce u schyłku XX w. w woj. Zachodniopomorskim.
Pozycja
ta w sposób bardzo wyrazisty ukazuje ogrom tragedii najbliższych Szymona,
Darka, Jędrzeja oraz Kamila. Rodzice i rodzeństwo wciąż dzień po dniu zmagają
się z traumą, jaką powoduje niewiedza na temat losów ich synów/braci. Książka
ta ukazuje czytelnikowi, niekiedy w najdrobniejszych detalach wewnętrzną walkę
rozpaczy z nadzieją, bo z jednej strony nie wiadomo, co dzieje się z każdym z
chłopców, z drugiej natomiast ich ciał także nie odnaleziono, więc nie można
pożegnać ich we właściwy i jakkolwiek brutalnie to brzmi jednak definitywny
sposób.
Zwierzenia
bohaterów niezwykle mocno uświadamiają czytelnikowi różnorodność postaw, jakie
jest w stanie na własny użytek generować człowiek, aby móc jakoś poradzić sobie
znalazłszy się w dramatycznym momencie życia. Na uwagę w tej kwestii
niewątpliwie zasługuje przejmujący opis symbolicznego pochówku, którego
dokonują dwie matki zaginionych.
„Równonoc”
jest w moich oczach porażającym obrazem szukania nadziei w ocenia pytań bez
odpowiedzi, te z kolei potęgują beznadzieję istoty ludzkiej. Bohaterowie wciąż
walczą, aby utrzymać się na powierzchni życia, mają przecież jeszcze dla kogo
istnieć. Trwają, bo może jednak…któregoś dnia…
Jeśli
chcecie spędzić czas przy wstrząsającej aczkolwiek z całą pewnością wartej
uwagi lekturze, z której wręcz wylewają się różnorakie emocje oraz ujawnia się
bardzo wiele zawiłości ludzkiej psychiki to konicznie sięgnijcie po „Równonoc”.
Jestem
pełna uznania dla autorki, za jej odwagę wykazaną w kierunku podjęcia się tego,
aby opisać tak trudny i bolesny temat. Wydawnictwu Od deski do deski dziękuję
za możliwość objęcia patronatem książki poruszającej i skłaniającej do
refleksji nad tym, czego tak często w życiu zdarza nam się nie doceniać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz