„Wbrew pozorom” to pierwsza spośród kilku powieści, które do tej pory wyszły spod pióra Pani Hanny Bilińskiej – Stecyszyn. Opowiedziana w niej historia ukazana została w kilku perspektywach.
Poznajemy m.in. losy Kasi, młodej, zakochanej szczęśliwie i do szaleństwa żony Marka. Jedynym cieniem na związku tej dwójki kładzie się postać apodyktycznej teściowej – Eleonory.
Część historii opowiedziana zostaje również przez Adama, a prócz tego w to wszystko wplecione zostały fragmenty, do pewnego momentu mocno tajemniczego, pamiętnika Lili. Nie sposób też pominąć zawartej w książce opowieści Stokrotki.
„Wbrew pozorom” to opowieść o różnych obliczach miłości, marzeniach, straconych szansach, trudnych wyborach i podejmowanych niekiedy wbrew uczuciom decyzjach. Powieść ta porusza wiele ważnych tematów, ukazując jednocześnie, że nie wszystko jest tak oczywiste, jak może się początkowo wydawać.
Czy związek Kasi i Marka przetrwa życiowe sztormy? Czy Eleonora ostatecznie się opamięta i wypuści syna spod toksycznego klosza? Czy pozostali bohaterowie w końcu odnajdą swój spokojny ląd i szczęście? – Tego dowiecie się z kart powieści.
Autorka splotła ze sobą wiele wątków, by pokazać ogrom przeżyć bohaterów i całą paletę pozytywnych, lecz także negatywnych emocji, jakie nimi targają. Nie bez znaczenia jest tutaj również fakt, że bohaterowie tej opowieści ukazani zostali na różnych etapach swojego życia, co daje niemały przekrój ich wewnętrznych zmian wynikających z nabywanych na przestrzeni lat doświadczeń.
Jest to przede wszystkim powieść o relacjach i o tym jak wpływają one na człowieka, kształtują jego postrzeganie innych i świata oraz sprawiają, że otwieramy się na życie lub szczelnie zamykamy we własnej skorupie, uważając swój sposób życia i poglądy za jedyne słuszne.
Jeśli szukacie refleksyjnej historii, pełnej blasków i cieni ludzkiego życia – takiej, która w gruncie rzeczy niesie w sobie nadzieję i powiew optymizmu mimo trudności, jakie dotykają opisane postacie, to zapraszam Was do lektury „Wbrew pozorom”.
Jest to również powieść o wybaczeniu, nadziei, wzajemnej bliskości i miłości, która de facto nie zna wieku, ani nie liczy płynącego czasu. Przez pryzmat bohaterów autorka traktuje o bardzo ludzkiej potrzebie bycia akceptowanym i kochanym oraz bycia częścią życia innych osób.
Książka czyta się dobrze, uzmysławia, iż bardzo często kierujemy się stereotypami, a nie warto tego robić, bo jak już wcześniej wspomniałam nie zawsze wszystko jest takie, jak się wydaje. Dodatkowym atutem publikacji jest zaś duży, wygodny dla oka druk.